( حسین پناهی)
و دیگه هیچوقت بر نمیگرده....
دلم برای روزای خوشمون تنگ شده..
کاش میشد بازم بابا بزرگمو ببینم..
از چشم یا آسمان
فرقی نمی‌کند
باران وقتی بر زمین افتاد
دیگر باران نیست
ما مرده ایم و به خیال خود زنده ایم. به خیال خود زندگی میکنیم اما در این دنیای لجن زار دست و پا میزنیم .
آه خدای من چقدر سخت است فکر کنی مرده ای اما زنده ای و فکر کنی زنده ای اما مرده ای.
چرا باید به اجبار در این دنیا بمانیم؟؟!
هیچ وقت هیچ چیز به خواست خودمان نبود.
همیشه یادمان باشد
که زندگی پیمودن راهی برای رسیدن به خداست
و قدم هایمان باید طوری باشد
که حتی دانه کشی زیر پایمان له نشود . . .
بزرگترين اشتباه همه اينه كه يادمون مي ره مسافريم و
يه روزي بي خبر ميزاريم مي ریم ،
بدون خداحافظي....
وقتی که هیچ چیز نداری
وقتی که دست هایت
ویرانه هایی هستند بی هیچ انتظاری
حتی بی هیچ حسرتی
دیگر چه بیم آنکه تو را آفتاب و ماه ننوازند؟
وقتی میعادی نباشد رفتن چرا؟
دکتر شریعتی
اگر نمیتوانید تغییرش دهید به جای نق زدن ذهنیت تان را عوض کنید
گاهی بودن، گاهی نبودن... گاهی خنده، گاهی گریه.... گاهی با هم، گاهی تنها... میروم به آنجا که سخن از بی نهایت است...